વિશ્વભરની ધરતી આમ જુઓ તો સાવ એક જ અને છતાં વિચારો તો એમાં અપાર વૈવિધ્ય પણ ખરું. રણની રેતથી સાવ જુદી જમીન હરિયાળા ખેતરની અને કાદવવાળી જમીનથી સાવ જુદી જમીન કાંપવાળી જમીન માણસનું પણ સાવ કંઈક આવું જ. આમ એ આખો અને અખંડ પણ સંજોગ, સમય, સ્થિતિને આધારે એ બદલાતો જ રહે. પોતીકાઓમાં ખીલે માણસ અને પારકા વચ્ચે વીલો પણ પડે. ક્યારેક તાજગીથી ઝગમગે માણસ તો ક્યારેક ઉદાસીમાં ગરકાવ પણ થઈ જાય. આપણા વ્યક્તિત્વના રણમાં પહોંચી જવાનું બને ત્યારે શું કરવું જોઈએ? બીજા શબ્દોમાં કહીએ તો ચોતરફથી ઘેરાયેલા હોઈએ અને રસ્તો સૂઝે નહીં ત્યારે શું કરવું જોઈએ? પહેલી વાત એ યાદ રાખવી જોઈએ કે રણ જેવી આ સ્થિતિ વચ્ચે પણ ઈશ્વરે વીરડી બનાવી જ હશે અને ઉપરાંત, મહેનત કરીશ તો બીજા છેવાડે આવેલી લીલીછમ ધરતી સુધી પણ બેશક પહોંચી જઈશ. નિરાશામાં પોતાને કમનસીબ, નિષ્ફળ કે નબળી વ્યક્તિ ગણી વધુ હેરાન થવાના માર્ગ જાતે જ બનાવનારા લોકોએ આ વાત પર ખાસ ધ્યાન આપવા જેવું છે. માણસ જે હોય છે એ મૂળભૂત ખૂબીખામીઓમાં પરિસ્થિતિનું ચક્ર હંગામી પરિવર્તન કરી શકે. કાયમી ક્યારેય નહીં. આજના દિવસથી, જો ખરેખર પૂર્ણતઃ સુખી થવાને કૃતનિશ્ચય હોય તો, નિયમ કરો કે ધરતીના વૈવિધ્ય જેવા વ્યક્તિત્વનાં પાસાંને સમજીશું. ભલે આફત આવી ચડે તો પણ આવડત પર શંકા નહીં જ કરીએ. રોજેરોજ જે વિશ્વાસપૂર્વક આગળ વધતો રહે છે એના માર્ગમાં એક દિવસ ચોક્કસપણે સુખનો સૂર્ય ઝગમગે છે.
